Uzun süreli arkadaşlıklar kuramamaktan yakınan birini tanımıştım. Sıkı fıkı olduğu kişileri bile bir süre görmeyince paylaşacak bir şey bulamadığını söylerdi. Kaldığı yerden devam etmeyi bilen insanlardan, kaldığı yerden devam etmeyi öğrenmiş biri olarak bir hayli tuhaf bulmuştum yaşadığını. Şimdi onunla görüşmeyeli iki-üç yıl oluyor. Tesadüf eseri bir yerlerde karşılaşmazsak özlem duyar da arar mıyım, bilmiyorum. Ama artık ne demek istediğini anlıyorum.
Dostluğun zaman ve mesafelere dirençli bir bağ olduğuna inanırım. Bunu, dostlarıyla arasına kilometreler girmiş bir züğürdün tesellisi olarak görebilirsiniz. Ama bana inanmazsanız Bopato’ya bakın: Bobo, Pamuk ve Topik’in dostluğuna.
Hav Hav Kardeşliği’yle tanıdığımız bu üçlü yeni maceralara adım atıyorlar. Kapatıldıkları barınakta, düşman çatlatacak, herkesi kendilerine özendirecek bir dostluk kuruyorlar. Bobo’nun anaçlığı, Pamuk’un insanları ve diğer köpekleri kolaylıkla tanımasını sağlayan aklı ve Topik’in bazen fazla duygusal ama vefalı tavırları onlar için umut ışığı olacak. Topik için Burcu’ya yeniden kavuşmanın, Pamuk için mahallenin yardımsever teyzesine teşekkür etmenin, Bobo içinse Topik’e ve Pamuk’a güvenli bir hayat kurmanın umudu. Umutlarını bile dostlarına vefa borçlarını ödemek üzerine kuran bu üç sıkı dost amaçlarına ulaşmak için her şeyi göze alıyorlar. Çünkü, siz de bilirsiniz, özgürlüğü elde etmek hiçkimse için kolay değildir.
Bopato özgürlüğe giden yolda kime güveniyor acaba? Yalnızca kendisine. Çünkü dostlukları güven ve iyi niyet üzerine kurulu. Bu güven duygusuyla birbirlerinin küçük kusurlarını kabullenebiliyorlar. Tıpkı kardeşler gibi. Kardeşlik de böyle değil midir?
Böylesi güzel dosluklara, o dostluklara sahip olamayanlar izin verir mi dersiniz? Sanmam. Bakmayın siz kimseyle dost olmak istemediğini söyleyenlere. Onlar iyi ve kötü zamanlarında elinden tutabilecekleri bir arkadaşın özlemiyle yanıp tutuşurlar. Kendilerinin hiçbir zaman sahip olamayacakları arkadaşlıkları gördükçe içlerinde derin bir kıskançlık belirir. O kıskançlıkla da neye zarar vereceklerini bilemezler. Bopato da bunlardan nasibini alacak elbet.
Dost edinmek kolay değil. Hav Hav Kardeşliği’nde yolları kesişen Bopato üçlüsü, Özgürlüğe Kaçış’ta can yoldaşı oldular. Biz de ilk kitaptan itibaren hem onların içtenliğine hem de Kavukçu’nun yarattığı sevecen atmosfere inanmakla yanılmamış olduk.
