Çocukların hayâli bir arkadaş edinmeleri ya da bir masal kahramanının yaşadığını varsayıp onunla kimsenin dahil olamadığı bir dostluk kurmaları bildiktir. Çocuk olmanın en özgür tarafıdır belki de bu. Delilikle itham edilmezsiniz. Zira ben, bu yaşımda, bazen yeni tanıştığım bir roman ya da masal kahramanıyla dost olabilmek için yanıp tutuşurum. Örneğin Pıtırcık komşunun oğlu olsa, diye geçer aklımdan.

Bunu düşlememin nedeni Pıtırcık’ın maceralarının 30 ülkede okunuyor olması değil. Bu ülkelerde 10 binden fazla Pıtırcık kitabının satılmış olması hiç değil. Onun gerçek bir çocuk olmasını isterdim. Çünkü dünyayı ve büyükleri algılayışı konusunda önünde şapka çıkarılacak bir karakter. Buna karşın, henüz çocuk olduğu için belki de, umutlu ve iyimserdir hep. Yoksa bunca çelişkiyi fark edip de hâlâ eğlenebiliyor olmak büyüklerin yapabileceği bir şey değil.

Pıtırcık ve arkadaşları her okulda, her mahallede top oynarken görebileceğiniz çocuklar. Kızlardan nefret ediyor, sürekli cezalar veren öğretmeni, kızgın olduğu zamanlar dışında çok sevimli buluyorlar. Zaman zaman büyüklerin tutarsız davranışlarından yakınsalar da dünya onlar için eğlenceli bir yer. Çünkü birbirlerine ya da büyüklere karşı kindar değiller. Toraman’ın yenildiği zamanlar keyfinin kaçması, Lüplüp’e her şeyin yemekleri anımsatması, Çarpım’ın her zaman matematik ödevlerini istekle ve eksiksiz yapması, annelerinin ve babalarının kendi koydukları kurallara uymamaları, öğretmenin ve müdürün, denetmene başarılı görünmeye çalışmaları onların canını sıkmıyor.

René Goscinny Pıtırcık’ın, bir yetişkinin kolay kolay izin vermeyeceği bir şeyi yapmasına izin vermiş: Pıtırcık, okulda, evde, sokakta ya da arkadaşlarıyla bulunduğu herhangi yerde yaşadığı herhangi bir şeyi kendi anlatıyor. Böylece dünyayı, bir çocuğun dolaysız ve yalın algısıyla tanıyoruz. O çocuğun pek çok çocuk gibi zeki, haşarı ve yaratıcı olması işimizi kolaylaştırıyor elbet. Ama Pıtırcık tüm bu yönleriyle harikalar yaratmak, büyüyüp de küçülmüşçesine laflar etmek yerine, kendini oyuna vermiş bir çocuk olduğu için yaşadıklarını onun ağzından dinlemek son derece eğlenceli. Üstelik bu eğlence, türlü komiklikler ya da absürd olaylardan kaynaklanmıyor. Onun gözüyle baktığımızda, büyükler gerçekten komikler.

Çocuğunuzun hayâli arkadaşı Pıtırcık’sa onun doğru yolda olduğundan emin olabilirsiniz. Bencil olmayan, dayanışma duyguları gelişmiş, arkadaş edinmeyi bilen, sorgulayan, kin tutmayan ve umutlu bir arkadaş seçmiş demektir.  Ben onu çocukken tanımış olsam benim de hayâli arkadaşım o olurdu.

Hamiş: Pıtırcın’ın serüvenleri 2009 senesinde sinemaya da aktarılımış. Onun keyifli hikâyelerini bir kez de ekranda seyretmek küçükler için eğlenceli olabilir.